Υπάρχει πνευματική ηγεσία?

   Πριν από λίγες ημέρες έτυχε να ακούσω κάποια δημοσιεύματα , σχετικά με το μακαριστό αρχιεπίσκοπο , που τον ήθελαν να έπεσε θύμα κάποιων που ήθελαν να τον βγάλουν από τη μέση της πολιτικής και κοινωνικής μας ζωής! Μιλούσε πολύ βλέπετε !

   Φημολογίες ή όχι - άρχισα πια να πιστεύω τα πάντα! - αυτό που αντιλήφθηκα είναι πως αυτή η φωνή, μας έλειψε. Υποστηρικτές ή όχι , όλοι είχαν κάτι καλό να πούνε, για τον άνθρωπο που δε φοβόταν να μιλήσει. Το κάλεσμά του είχε δύναμη, γιατί ο ίδιος είχε υπόσταση. Ο κόσμος τον ακολουθούσε και τον άκουγε, επειδή έβλεπε τη διαφορά από άλλους. Ανεξάρτητα από τα πόσα λάθη ή σωστά έκανε ,κρατούσε ζωντανό έναν από τους  ρόλους της Εκκλησίας στη ζωή μας.Την υπεράσπιση του ανθώπινου προσώπου. 

   Που είναι αυτή η φωνή σήμερα? Τα συσσίτια είναι καλά , αλλά η Εκκλησία πρέπει να είναι πρωτοστάτης ενάντια σε όσα συμβαίνουν. Είναι σπουδαίο το φαί που μοιράζει, αλλά σπουδαιότερη η θέση της μπροστά από το λαό! Πρέπει να στηριχθούμε σε κάποιον που δεν θα υποκύψει στα αργύρια που μοιράζουν οι ξένοι. Πρέπει το πρόσωπο αυτό να είναι εμπιστοσύνης ή τουλάχιστον να μπορεί να την αποσπάσει.

     Κάτι ίσως που  έρχεται από το κοντινό μας  παρελθόν. Η μορφή του παπά που σεβόταν η γιαγιά μας. Μια μορφή  που θα κέρδιζε και την δική μας την εμπιστοσύνη. Την δική μας τη συναίνεση. Σε ένα κόσμο που μάθαμε πως η ύλη θα μας ''απογειώσει'' και πως τίποτε άλλο δεν είναι υπαρκτό πέρα από αυτή, μένουμε  δύσπιστοι σε κάθε τι ''αθώο''.

   Δεν πιστεύω πως μπορεί άλλος πέρα από την Εκκλησία να δώσει ελπίδα  στον κόσμο  αλλά και να τον ενώσει. Έστω για όσο χρειάζεται να σηκώσουμε το ανάστημά μας! Η ιστορία μας είναι γεμάτη από τέτοια παραδείγματα. Θέλουμε άλλο ένα. Κάτι για να πάρουμε μπρος. Ίσως στο τέλος πάλι να προδωθεί, αλλάμην τους αφήσουμε να περάσουν χωρίς να υψώσουμε ουσιαστικά τη φωνή μας και το μποϊ  μας!

   Η απάτη των κομμάτων ξεσκεπάστηκε όσο και αν αναδιπλώνεται, όσο και αν αλλάζει μορφές. Ο ανθρώπινος  παράγοντας, δεν μοιάζει πια αρκετός από μόνος του, να καταφέρει κάτι σημαντικό.

   Που είναι όμως αυτή η φωνή?
   Πόσο ακόμη πρέπει να ταπεινωθεί ο λαός μας,  για να ακουστεί όπως άλλοτε το ''στωμεν καλως'' ?
   Υπάρχει πνευματική ηγεσία ?
Θέλω να ελπίζω πως ναι!!!