να χάσω τη βαρύτητα απ' τα πόδια μου,
να ελαφρύνω ν' αρχίσω να σκέφτομαι κι εσένα..
Τότε θα έδινα ακόμη μια με τα φτερά να' φτανα στα παράθυρα,
που στέκεσαι τα βράδια απελπισμένη..
κι από τα μάτια σου θα στόχευα κι εγώ τα άστρα να φτάσω, για να μου πουν τα μυστικά που ψάχνεις..
κι αν έκανε ο άνεμος να με συμπάθαγε,
δυο μέτρα ακόμη ύψος να μου δώσει..,
ν' αφουγκραστώ
της πόλης σου τον πόνο από ψηλά,
σκαλί να γίνει,
άλμα να κάνω στο Θεό..
κι εκεί παντοτινά για σένα να μιλάω..
Αν θα μπορούσα δέκα μονάχα εκατοστά ψηλά να πάω..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου