είναι η πατρίδα..

Είναι η πατρίδα μου εννιά λουρίδες γης,
σπαρμένες αναμνήσεις, θάλασσα και ουρανό,.., 
πεταμένα παιδικά παιχνίδια στο περιβόλι του παππού, 
δυο γλυκά αχνιστά, στο τραπέζι το πατρικό,
ο χρόνος που σταμάτησε στο πρώτο φιλί,
ίχνη από τα πρώτα βήματα των παιδιών μου,
ποτάμια δακρύων και ιδεών,
που ανάβλυσαν από τα
μάτια των ποιητών της.
Έχει στα σπλάχνα της σταυρό,
ένδοξο, μαρτυρικό, συνοδοιπόρο
στα ελεύθερα τα όνειρά της..
Δε δειλιάζει. Δεν τρομοκρατεί..
Δεν αποζητά τα ξένα, τα διακρίνει, τα τιμά..
Είναι η πατρίδα μου εννιά λουρίδες γης,
ανάμεσα σε ελευθερία, ήρωες , θανάτους..