λείπεις...

Μη μου ζητάς να σου μιλήσω
οι λέξεις μου τελειώσανε...
δε μου κινάν τα χέρια, 
με χάδι, ελπίδα να σου δώσω..
-στεγνώσανε τα δάκρυα κι αυτά
που δίνανε κάποιο λυτρωμό...
Μη με κοιτάς με μάτια απελπισμένα
μάτια που στάζανε ζωή..
τις μέρες που μου δωσε ο Θεός 
στις έδωσα όλες, πήρα γι αντάλλαγμα ουρανό.
Τα γράμματα που μου μαθες,  ευχές  τα έκανα,
κι όλες στις είπα..

Μη μου ζητάς μια αγκαλιά,
μάθε ποτέ σου δε βγήκες από αυτή..
Μονάχα χαίρε και κάνε υπομονή
εκεί αντίκρυ στις όχθες της ζωής
εκεί θα περιμένω, να σε δεχτώ!

με φως, ότι αφήσαμε, να ξαναγεννηθεί...