χάρτινα καραβάκια...

Μικρά χάρτινα καραβάκια,
στις μεγάλες αχόρταγες θάλασσες της ψυχής μας...
Σας αγναντεύω σε ορίζοντες θολούς, ρότες οικείες,
σε ανέγνωμα ταξίδια...
 
Συρτοί, άτακτοι τριγμοί, στα ναυπηγεία της καρδιάς σου,
τα μικρά σου αδέξια χεράκια,
διπλώνουν σε αμέτρητες πτυχές την ψυχή μου, 
φτιάχνοντας σκαριά,
που θα σε πάρουν μια μέρα μακριά, σε λιμάνια άλλα..,
πάνω από θάλασσες βαθειές, ίσως και πάνω από ναυάγια δικά μου..,
Μετρώ τα κύματα που σε τραβούν στη χώρα που ονειρεύεσαι..
Κοιτώ να χάνεται η παιδική σου όψη,
και στο Θεό απέλπιδος γυρνώ, να στηριχτώ..
Πάντα εκεί.. να κλείνει φιλικά και πατρικά το μάτι...
''Αιώνια στο χρόνο θα πλέετε μαζί..''

...στα δικά σας τα μικρά χάρτινα καραβάκια...