Ψεκασμοί μέσα στην κρίση!

  Την ώρα που γράφω κάποιο αεροπλάνο θα πετά από πάνω μας. Κάποιο δίχτυ καπνού θα σχηματίζεται και πολλά περισσότερα κινητά θα αποκαλύπτουν το γεγονός! Μας ψεκάζουν!
Ευτυχώς υπάρχουν κι αυτά. Τι θα κάναμε ? Πως θα δικαιολογούσαμε την απραξία μας μπροστά σε όσα συμβαίνουν γύρω μας?

   Ο καλός σχεδιασμός και η εμπειρία είναι  το βασικό συστατικό για την επίτευξη ενός στόχου.
   Η χώρα μας βρίσκεται σε βαθειά πλέον κρίση. Λένε πως γίναμε πειραματόζωα των σχεδίων τους, αλλά δεν το νομίζω. Τα έχουν κάνει τόσες φορές σε τόσους λαούς στο παρελθόν, που εμείς τους φανήκαμε μάλλον παιχνιδάκι.

   Αναρωτιόμαστε καθημερινά γιατί δεν αντιδράμε σε όσα μας συμβαίνουν. Απορούμε κατάπληκτοι , μη μπορώντας να αιτιολογήσουμε το φαινόμενο και μετά από ώριμη σκέψη καταλήγουμε. Μας ψεκάζουν! Φταίνε οι άλλοι....

   Σίγουρος δεν είναι κανείς για το τι ακριβώς συμβαίνει. όπως και να έχει όμως η προσπάθειά τους να είμαστε ''ψεκασμένοι'' ξεκινά από παλαιότερα.

   Οι εποχές που προηγήθηκαν γαλούχησαν τον Έλληνα  να πιστεύει πως υπάρχει μόνο η άνοδος.Οικονομικά και κοινωνικά. Αντί της αποταμίευσης , προτάθηκε ο δανεισμός. Αντί της εγρήγορσης και της δουλειάς , το μοντέλο του εισοδηματία . Το fb αντικατέστησε τις  πραγματικές σχέσεις και σπατάλησε τον πολύτιμο χρόνο μας. Εθνικό σπορ έγινε η αέναη πλοήγηση στο δίκτυο. Για να φτάσουμε στην εξοργιστική δήλωση της προσφοράς ελεύθερου wifi.

   Πιστεύω πως είμαστε το αποτέλεσμα ενός μακροχρόνιου σχεδίου που ήθελε το λαό μας αδιάφορο, ήσυχο και με το μυαλό  μακριά από τα πολιτικά. Ήθελαν το λαό να μπει σε καλούπια, που θα είχαν το ίδιο αποχαυνωτικό αποτέλεσμα.  Στο ένα μπήκαν οι περισσότερο αδιάφοροι που παρουσίαζαν το φαιδρό φαινόμενο να πηγαίνουν για μπάνιο απέχοντας από τις εκλογές. Το δεύτερο καλούπι ήταν οι θερμόαιμοι, που άφησαν τη τύχη τους να την ορίζουν τα κόμματα. Αυτοί που έμαθαν να στηρίζονται  και να ακολουθούν τον κομματικό αρχηγό.

   Το μεγαλύτερο όμως χτύπημα το δεχτήκαμε από μέσα μας. Από τη μια πλευρά η ανάγκη να  ξεχωρίσουμε έναντι του άλλου και από την άλλη η πλούσια προσφορά της τράπεζας να ''βοηθήσει''  έφεραν την αρχή του χάους. Η ανάγκη για βόλεμα των κομματικών ψηφοφόρων χάρισαν μισθούς και μισθούς σε  ανθρώπους που πολλές φορές ούτε καν  πήγαιναν  στη δουλειά τους  Το μίσος του αδικημένου προς τον ευνοημένο ανδρώθηκε πολύ γρήγορα. Έγινε η θηλειά στο λαιμό του πρώτου που γρήγορα βρήκε τη θέση του σε όλους τους υπολοίπους.

Ζήλεια και μίσος ψεκαστήκαμε !