Άκου τη φωνή σου....!

Βρες μια Κυριακή. Μια ήσυχη Δευτέρα.

Ένα ρεπό. Κλέψε μια μέρα.
Μείνε στο σπίτι. Βρες μια γωνιά.
Μόνο για σένα.

Απέκλεισε τα πάντα απ' τις αισθήσεις σου.
Τηλέφωνο, χτυπήματα στην πόρτα.
Ξέχνα για λίγο το φαΐ και τους καφέδες.
Τους φίλους. Τα παιδιά.
Σήμερα υπάρχεις μόνο εσύ.
Άκου.
Περίμενε.


Δε θα αργήσει να σου μιλήσει η φωνή σου.
Θα σε πληγώσει που την ξέχασες.
Θα σου κλαφτεί, που την έθαβες κάθε φορά που σε ενοχλούσε.
Μείνε και άκου. Μη σηκωθείς. Μη φύγεις.
Θα σου θυμίσει. Θα σε πληγώσει, θα σε πονέσει.

 Μη φοβηθείς. Άσε τη φωνή να σου μιλήσει.
Στο κάτω κάτω είσαι εσύ!

Σήμερα που σήκωσες τις πέτρες από το βυθό της ψυχής σου,δες τι κρύβεται από κάτω.
Όλα θα φύγουν μαζί με τα δάκρυα που θα πνίξουν τα μάτια σου και θα γίνουν ποταμός να παρασύρουν τα φαντάσματα που σε στοιχειώνουν.

Σαν άλλος Μωυσής, τη θάλασσα μη φοβηθείς.
Στο χτύπημα της δικής σου ράβδου τα κύματα δε θα σε πνίξουν.
Εξάλλου η γη της Επαγγελίας είναι κοντά.
Μιας Κυριακής, ενός ρεπό δρόμος.