.. στα σιταροκάραβα βατσέλα Θοδωρή,μονάχοι...,
οπλισμένοι με παιδικές σφεντόνες,
γυρίζουμε τα μάγουλα στα ραπίσματα...
Ανεξίκακοι...,
όσα μας χάρισε δικά μας ο Θεός ,
αυτά ζητούμε..
Ορθοί απέναντι στα χτυπήματα,
με το κακό να χάνει,
να υποχωρεί..,
όσο στα χέρια σου,
τόπο δε βρίσκει..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου