Δεν πίστευα ποτέ πως ένα χιλιοειπωμένο παραμύθι , θα φώτιζε λίγο περισσότερο το μυαλό μου, για όσα περνάμε όλοι μας, αυτά τα τελευταία χρόνια.
Την ιστορία την γνωρίζετε όλοι. Τα δυο γουρουνάκια προσπάθησαν να ζήσουν με όσο λιγότερο κόπο μπορούσαν ρισκάροντας, όπως φάνηκε στό τέλος, τη ζωή τους, όταν παρουσιάστηκε η πρώτη δυσκολία. Χορός , τραγούδι , ξεκούραση και μια επίφαση δουλειάς στον ουσιαστικό τρόπο στέγασης. Πάνω κάτω αυτό ήταν το πλαίσιο που τους τοποθετεί το παραμύθι.
Το τρίτο γουρουνάκι φαίνεται οπισθοδρομικό αφού δεν ακολουθεί την τάση στο ρυθμό της ζωής των άλλων δύο. Ο κακός ο λύκος που πάντα τελικά έρχεται στη ζωή μας, θα αναδειχθεί σε κριτήριο ορθής τοποθέτησής μας απέναντι στη ζωή.
Τα δυο πρώτα σπίτια χάνονται. Το άχυρο και το ξύλο δεν αντέχουν στο φύσημα του λύκου.
Το πρώτο γουρουνάκι τρέχει να κρυφτεί στο δεύτερο και κατόπιν και τα δυο μαζί, φωλιάζουν στο τρίτο.
Εδώ αρχίζει το δικό μας το δράμα. Εμείς που ακόμη έχουμε το σπίτι με τα τούβλα (όσο ακόμη...)
θα δεχόμασταν τα τεμπέλικα αδεφάκια μας κοντά μας? Αυτά που μας κορόιδευαν, για το μόχθο μας? Αυτά...... με τους υψηλούς μισθούς και δυο ή τρία επιδοματα? Τα αυτοκίνητα , τα σπίτια τις δεύτερες τρίτες θέσεις στο δημόσιο?
Αν είμασταν εμείς το τρίτο γουρουνάκι, η ιστορία πως θα τελείωνε άραγε? Με μια σφαγή ίσως έξω από το σπίτι μας ή θα καταφέρναμε να πάρουμε αυτόν το ρόλο που ήδη παίχτηκε εδώ και πολλά χρόνια στο παραμύθι?
Ο κακός λύκος είναι έξω από σπίτι μας και κυνηγά τα αδέλφια μας. Λαχανιασμένη βγαίνει και η φωνή.....
"Αδελφάκι αδελφάκι , άνοιξε την πόρτα, να σωθούμε, μας κυνηγάει ο κακός ο λύκος"
-..................................
Τι θα απαντήσουμε?
Θα ανοίξουμε την πόρτα?
www.viodiak.gr
Την ιστορία την γνωρίζετε όλοι. Τα δυο γουρουνάκια προσπάθησαν να ζήσουν με όσο λιγότερο κόπο μπορούσαν ρισκάροντας, όπως φάνηκε στό τέλος, τη ζωή τους, όταν παρουσιάστηκε η πρώτη δυσκολία. Χορός , τραγούδι , ξεκούραση και μια επίφαση δουλειάς στον ουσιαστικό τρόπο στέγασης. Πάνω κάτω αυτό ήταν το πλαίσιο που τους τοποθετεί το παραμύθι.
Το τρίτο γουρουνάκι φαίνεται οπισθοδρομικό αφού δεν ακολουθεί την τάση στο ρυθμό της ζωής των άλλων δύο. Ο κακός ο λύκος που πάντα τελικά έρχεται στη ζωή μας, θα αναδειχθεί σε κριτήριο ορθής τοποθέτησής μας απέναντι στη ζωή.
Τα δυο πρώτα σπίτια χάνονται. Το άχυρο και το ξύλο δεν αντέχουν στο φύσημα του λύκου.Το πρώτο γουρουνάκι τρέχει να κρυφτεί στο δεύτερο και κατόπιν και τα δυο μαζί, φωλιάζουν στο τρίτο.
Εδώ αρχίζει το δικό μας το δράμα. Εμείς που ακόμη έχουμε το σπίτι με τα τούβλα (όσο ακόμη...)
θα δεχόμασταν τα τεμπέλικα αδεφάκια μας κοντά μας? Αυτά που μας κορόιδευαν, για το μόχθο μας? Αυτά...... με τους υψηλούς μισθούς και δυο ή τρία επιδοματα? Τα αυτοκίνητα , τα σπίτια τις δεύτερες τρίτες θέσεις στο δημόσιο?
Αν είμασταν εμείς το τρίτο γουρουνάκι, η ιστορία πως θα τελείωνε άραγε? Με μια σφαγή ίσως έξω από το σπίτι μας ή θα καταφέρναμε να πάρουμε αυτόν το ρόλο που ήδη παίχτηκε εδώ και πολλά χρόνια στο παραμύθι?
Ο κακός λύκος είναι έξω από σπίτι μας και κυνηγά τα αδέλφια μας. Λαχανιασμένη βγαίνει και η φωνή.....
"Αδελφάκι αδελφάκι , άνοιξε την πόρτα, να σωθούμε, μας κυνηγάει ο κακός ο λύκος"
-..................................
Τι θα απαντήσουμε?
Θα ανοίξουμε την πόρτα?
www.viodiak.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου